Zondag, 12

Zondag, 12 februari, ze staan er weer, bij de Spar. De mannen van Bello, 7 in getal: Aart B, Roel, Pieter, Ferry, Bouke, Wiebe en ik. Wiebe vertelt honderd uit en de duizend vol over de Weissensee ervaring: 450 km geschaatst ?n ook nog 65 geworden vorige week. En maandag (morgen) naar het ziekenhuis voor een ” turp”. Wellicht wat teveel voor een AOW’er? Een prachtige ochtend om te fietsen. Op naar het Deelerwoud. Wiebe stelt voor om naar Victoria te rijden alwaar hij ons zal tracteren op koffie met gebak. Nou, dat is niet tegen dovemans oren gezegd. We schieten uit de startblokken met als gevolg dat we Bouke na 100 meter al kwijt zijn maar dat pas na 5 km door hebben. Ferry en ik zijn nog terug gereden om te zien of er geen pech in het spel was, maar geen Bouke meer te bekennen. Terug gegaan naar de wachtenden en doorrijden naar de koffie. Bouke weet waar de koffie wordt genuttigd. In een straf tempo wordt naar de A50 gereden. In het Deelderwoud treffen we motorcrossers aan. Voor sommigen onder ons redenen om dit spektakel aan te grijpen voor een korte (rust)pauze. Bij Victoria is Bouke al gearriveerd, in gezeldschap van Fred. Later voegt ook Gustav zich bij ons. En iedereen wil twee keer drinken en taart, op kosten van Wiebe, natuurlijk. Na de pauze zijn we in een andere samenstelling terug gereden. Aart is vervangen door Gustav. De andere drie zijn huns weegs gegaan, wij met zijn zessen richting Loenen en dan naar huis. Wiebe rijdt bijna voortdurend op kop. Of hij is zo sterk geworden in Oostenrijk of hij wil een extra portie endorfines opnemen (of is het testosteron?). Met slechts drie man komen we in Dieren aan. De rest is onderweg een andere koers gaan varen. Wiebe zou niet ” Wiebe van de Rabobank” zijn om dan op te merken dat we beter aan het eind van de rit koffie haden kunnen gaan drinken,….