Het was al weer een tijdje geleden, voorafgaand aan de rit een heftige App-uitwisseling. Informatie over het weer, afzeggingen, toezeggingen, non-of-my-business adviezen, een mooie verjaardagsinvitatie, geen klachten uit Mexico en als laatste een Nat-verklaring. Als onze Fred leest dat slechts twee bikkels (Ruud en ik dus) zich verwaardigden om de verjaardagstaart met onze Chef aan willen te snijden, zal hij ongetwijfeld woedend in de pen klimmen. En dat terwijl Wiebe ook nog een heel fraaie route had uitgezet. Zie hopelijk bijgevoegd overzicht.
Op de heenreis een heerlijke wind in de linkerzij en op de rug. Langs de Oude IJssel met nieuwe vakantieparken, ondergelopen voetbalveldjes waar alleen de bovenste delen van de doelen zijn te zien, een gigantische blokkendoos bij Steenderen en een lange tekst met plaatjes ter hoogte van de Brummense Schans, onderdeel van de Staatse Linie. Het water krijgt vandaag echter de voorkeur zodat we rap doorrijden naar Zutphen. Ondertussen genietend van de zeer wijdse IJssel.
In Zutphen strijken we neer in het Volkshuis, een alcoholvrij bolwerk sinds 1898 waar mijn vader en opa tijdens hun werkzame leven de ochtend koffiepauze doorbrachten en ik tijdens buitentekenlessen af en toe aanschoof. Fijne tent dus. En in tegenstelling tot andere Bello koffie-adressen op de zondagmorgen was het een drukte van belang: leestafel vol, ontbijtgebruikers, wandelaars en andere sporters. Gelukkig waren nog enkele monchou-punten over zodat de traktatie van Wiebe voortreffelijk uitpakte (zie de foto op de App).
Daarna werd het serieus, maar de pret was niet over. Op weg naar de Nieuwe IJsselbrug voelden we de storm al, op de brug zelf ging die echt los. Met een hoek van 30 graden fietsend, wisten de storm te doorklieven en bereikten we veilig de overkant, waar we uiteraard het fietspad langs de IJssel namen. Deze stond keurig tot aan de rand van het pad. De uitloopgebieden voor het rivierwater werden volledig benut. Soms een raar gezicht, een heel terrein met alleen maar de bovenste helft van honderden struiken. Zo bikkelden we naar Brummen, zwaaiden naar een wandelende Berend en bereikten de relatieve luwte van Leuvenheim alwaar op de bekende plek Dieren en Eerbeek opsplitsten.
Een heel fijn verjaardagsfeestje van en perfect georganiseerd door Wiebe, lekkere taart, mooie vergezichten en geen druppel regen. Is dit volgend jaar te overtreffen?