Slider09
Slider08
Slider07
Slider06
Slider05
Slider04
Slider03
Slider02
Slider01
previous arrow
next arrow

Vanmorgen

Vanmorgen 7 Bello-leden aan de start. Vier van hen, Aart B, Roel, Willem en Wiebe, gestaald in de Zwitserse Alpen en Aart VDB, Coen en Ruud R. die natuurlijk ook wel een potje kunnen fietsen. Op voorstel van Wiebe viel de keuze op een rondje Lunteren. Les 1: achteraf misschien niet zo ?n gelukkig keuze want er zitten nog al veel (smalle) fietspaden in het parcours. En met het mooie weer komen de recreanten ook te voorschijn en dat is niet ongevaarlijk. Gelukkig gebeurden er geen ongelukken maar het lijkt goed een volgende keer toch wat meer rekening te houden met de omstandigheden. Het gezelschap ging vol goede moed en met een flink tempo op weg. Aart B kon echter de motivatie om hard te fietsen vandaag niet opbrengen en besloot in Schaarsbergen op zijn schreden naar Eerbeek terug te keren. Langs Papendal ging het naar Wolfheze waar op het fietspad langs de spoorlijn richting Ede de gaskraan geheel open ging. Roel was veelal op kop te vinden, demonstrerend dat een training in de Zwitserse bergen niet voor niets is. Op het fietspad langs de Ginkelse Heide naar Ede werd wederom vol doorgetrokken en zag de laatste man, Aart VDB, gehinderd door een kinderaanhangwagentje in combinatie met een heuveltje, de groep uit het zicht verdwijnen. A-sociaal als een groep (Bello-)wielrenners is werd dit pas opgemerkt nadat de groep een bocht naar rechts had genomen en Aart ( zo bleek later ) hier rechtuit was gefietst. Willem en Coen gingen op zoek naar Aart. Roel en Wiebe namen inmiddels een zonnebad. Omdat het zoeken geen resultaat had gingen we op weg naar de koffie in Lunteren. En wie had daar al een bakkie achter de knopen? Jawel, Aart VDB. Tijdens de koffiepauze kwam uitvoerig de trip naar Zwitserland aan de orde en terloops werden ook al weer wilde plannen voor volgend jaar gemaakt. Wel was het schrikken toen werd opgemerkt dat Ferry tijdens de Vael Ouwe gevallen was en waarschijnlijk zijn sleutelbeen had gebroken. Ook zijn helm zou een flinke optater hebben gehad. Waarom staat dat niet op het web zo was de vraag? (Vanavond navraag gedaan bij Ferry. En inderdaad, een black out ( inmiddels medisch geklaard ) veroorzaakte een ongecontroleerde val met een sleutelbeenbreuk en snij- en schaafwonden als gevolg. De helm was in drie stukken gebroken. Hij maakt het goed maar neemt even gas terug. En geen webvermelding want ?zielig? wil hij niet overkomen. Het ziet er naar uit dat hij LBL moet laten schieten. Beterschap Ferry!) Maar ja, we moesten wel naar huis. En net als de rit tot aan de pauze moest ook na de pauze iedereen weer met snelheden rond de 35 / 40 km. p/u aan de bak. Willem nam een verkeerd pad en belandde op een zandweg met Aart in zijn kielzog. En wat al eerder was gebeurd, vond ook nu weer plaats. Het peloton van 4 man raasde door en nam op het kruispunt iets voor Mossel de afslag naar rechts. Na enkele honderden meters op dit pad kwam de kreet: Aart en Willem zijn er af. En ze bleven er af want zij waren op het bewuste kruispunt rechtdoor gereden. Les 2: voortaan bij cruciale afslagen toch even op elkaar wachten. Aart en Willem gingen via Otterlo en Hoenderloo naar huis en Coen, Roel, Ruud en Wiebe deden dat via Oud Reemst en Schaarsbergen. Veel geleerd vandaag, hard gereden, geen ongelukken of materiaalpech en mooi weer, kortom een fijne fietstocht. Wat wil een Bello-mens nog meer op zondagmorgen.