“Voorlopig starten we op zondag 4 maart met het raceseizoen en hoop ik jullie allemaal te zien”, aldus de melding van Coen op de Bello-site op 28 februari, volledig voorbijgaand aan het voorstel van Wiebe in zijn mail van 17 februari om dat ivm zijn wintersportvakantie te verplaatsen naar 11 maart. Foei. Ja beste Bello ‘s, zo ’n smartphone, waarover ik nu ook beschik, brengt meldingen waar ook ter wereld ( in mijn geval in St. Anton am Arlberg ) bij de eigenaar ervan. Dus kun je tijdig aan de slag met het plannen van de terugreis zodat je de eerste rit op de racefiets met koffie en appelgebak bij Bakker in Vorden niet hoeft te missen. Want ook wil je weten hoe je er voor staat in vergelijking met de andere Bello ‘s. Of, en zo ja waar, de winter bressen heeft geslagen in condities en/of rangorde. Wie een inhaalslag moet leveren en wie met een blij gemoed de GBBT tegemoet kan zien. Kortom, je verwacht ze allemaal bij de Spar voor zover ze niet in het westen, zuiden en noorden wonen ( en ook nog geblesseerd zijn – beterschap Harry – ). Desondanks misten we Arne ( maar die komt waarschijnlijk pas weer opdagen als we allemaal lid zijn geworden van natuurmonumenten ), Roel , Ruud en Ton ( of rijdt die nog finales op de ijsbaan? ) zodat de groep uit 9 Bello ’s bestond, namelijk Arre, Maarten, Ferry, Pieter, Coen, Wiebe, Willem, Meindert en Rocus. Wie we ook misten was Aart VDB die afgelopen weekend aan het trainen was Zd. Limburg. Volgende week is hij waarschijnlijk na lange tijd weer present op zijn nieuwe, celeste gekleurde “Bianchi Blue”.
De racefietsjes waren de winter goed doorgekomen en stonden er prima onderhouden en glimmend bij. Ook de Bello ’s hadden er weer zin in. Op naar Bakker in Vorden.
De Geitenberg vormde eigenlijk de enige hobbel op het verder vlakke parcours via Doesburg, Bronckhorst en Vierakker naar Vorden. Er werd direct een stevig tempo gefietst en de meesten op het plekje dat ze ook vorig jaar bezetten. Wie in de gaten moet worden gehouden is Willem die wel heel sterk voor de dag kwam. Meindert, die i.v.m. ziekte de hele winter niet had gefietst, durfde het toch aan om met de A-Bello ’s mee te fietsen. Chapeau voor deze 50-jarige die luidkeels werd toegezongen i.v.m. het feit dat hij Abraham heeft gezien en de koffie met gebak voor zijn rekening nam.
Tijdens de koffie kwamen allerhande zaken aan de orde waaronder de vraag hoe het nu precies gesteld was met de planning van de tochten op de seizoenagenda. Coen liet weten daar komende week met Harry verder werk van te zullen maken.
De terugweg was van hetzelfde laken een pak. Totdat Pieter de hele groep dirigeerde naar een groot parkeerterrein voor een bedrijfsgebouw midden in het agrarische landschap. Er was helemaal vergeten te dobbelen voor het ritverslag en hij had niet voor niets de dobbelsteen mee genomen zo zei Pieter. Zelf gooide hij een 6, evenals Wiebe, die in de herkansing slaagde in zijn opzet om het ritverslag te mogen schrijven.
Om iets over 12 uur arriveerde de groep na een kleine 70 kilometer en een gemiddelde van 28.7 km. weer op haar thuisbasis. Een mooie en gezellige eerste rit die de prelude vormt op hopelijk een mooi raceseizoen.
De racefietsjes waren de winter goed doorgekomen en stonden er prima onderhouden en glimmend bij. Ook de Bello ’s hadden er weer zin in. Op naar Bakker in Vorden.
De Geitenberg vormde eigenlijk de enige hobbel op het verder vlakke parcours via Doesburg, Bronckhorst en Vierakker naar Vorden. Er werd direct een stevig tempo gefietst en de meesten op het plekje dat ze ook vorig jaar bezetten. Wie in de gaten moet worden gehouden is Willem die wel heel sterk voor de dag kwam. Meindert, die i.v.m. ziekte de hele winter niet had gefietst, durfde het toch aan om met de A-Bello ’s mee te fietsen. Chapeau voor deze 50-jarige die luidkeels werd toegezongen i.v.m. het feit dat hij Abraham heeft gezien en de koffie met gebak voor zijn rekening nam.
Tijdens de koffie kwamen allerhande zaken aan de orde waaronder de vraag hoe het nu precies gesteld was met de planning van de tochten op de seizoenagenda. Coen liet weten daar komende week met Harry verder werk van te zullen maken.
De terugweg was van hetzelfde laken een pak. Totdat Pieter de hele groep dirigeerde naar een groot parkeerterrein voor een bedrijfsgebouw midden in het agrarische landschap. Er was helemaal vergeten te dobbelen voor het ritverslag en hij had niet voor niets de dobbelsteen mee genomen zo zei Pieter. Zelf gooide hij een 6, evenals Wiebe, die in de herkansing slaagde in zijn opzet om het ritverslag te mogen schrijven.
Om iets over 12 uur arriveerde de groep na een kleine 70 kilometer en een gemiddelde van 28.7 km. weer op haar thuisbasis. Een mooie en gezellige eerste rit die de prelude vormt op hopelijk een mooi raceseizoen.