PIETER was er ook weer vanmorgen. Net een reisje naar Turkije achter de rug met mooie bezienswaardigheden maar daar ook een bacterie opgedaan. En niet alleen hij, maar ook zijn vrouw en een groot deel van het reisgezelschap. De (knorrige) gevolgen daarvan laten zich raden.
Vandaar dat Pieter bij de start al aangaf dat hij nog lang niet hersteld was, vroeg thuis wilde zijn en een rustige rit te willen fietsen. Wat te denken van het chauffeurscafé?
Maar WILLEM had een ander doel. Het lijkt erop dat hij bezig is met een planmatige voorbereiding op de GBBT. Dus niet alleen kilometers maar ook hoogtemeters maken en daarom bracht hij als koffielocatie Beekhuizen te berde.
En dat werd het, zonder noemenswaardig commentaar van de groep.
Er was geen duidelijke boskapitein vanmorgen zodat het adagium: wie als eerste fietst als eerste kiest inhoud kreeg in de persoon van schrijver dezes.
Tja, hoe kom je van Dieren naar Beekhuizen als je niet via de geijkte paden wilt gaan, Pieter wilt revalideren en Willem wilt helpen zijn doelstellingen te verwezenlijken?
Die wirwar van gedachten leidde er toe dat we in het doolhof genaamd “Het Voorste Schaddeveld” terecht kwamen. Heel mooi, met zware en veel zanderige paden. Zo nu en dan even wachten om te verzamelen, waar stelselmatig de vraag werd gesteld of dit wel de goede weg naar Beekhuizen was. FERRY maakte het niets uit. Als het maar omhoog ging en de paden konden hem niet zanderig genoeg zijn. Koffie schenken ze overal. ROCUS en MEINDERT onthielden zich van commentaar en wie zwijgt, stemt toe nietwaar?
Wachtend op een heuveltje fietste Pieter, zoals voor hem te doen gebruikelijk, voor de troepen uit en nam blind enkele afslagen. Om hem niet kwijt te raken waren de overige Bello ’s genoodzaakt hem te volgen. De uitkomst ervan was dat we op een steenworp afstand van de Geitenberg terecht kwamen en dus vlakbij Dieren. Nou, dat was me wat. Plan Beekhuizen kon de prullenbak in, koffie kon gedronken worden bij Polysport of de Carolinehoeve. Misschien nog een lusje en dan snel naar huis.
Maar het was nog vroeg en dus mocht er voor de koffie nog wel een lusje gefietst worden. De vraag was hoe geef je gevolg aan die mogelijkheid met als resultaat om toch in Beekhuizen uit te komen? Met lusjes door Hagenau, gevolgd door lusjes door de Onzalige Bossen, uitkomend op de Burg. Bloemersweg en daar linksaf die weg volgend slaagde dat al gedeeltelijk. Vlak voor de parkeerplaats Herikhuizerveld snel verder door het Worth Rheder Zand en langs de Rheder en Worth Rheder Heide richting de brandtoren. Tenslotte door het klaphek en via het fietspad langs het Rozendaalse Veld om om 10.35 uur met 25 km. op de teller in Beekhuizen te arriveren voor de koffie.
En iedereen had er vrede mee. De dobbelsteen van Willem velde met 5 ogen het vonnis over het schrijverschap. En met genoegen want dat betekent een vrijstelling voor de laatste zondag voor de Kerst.
Goed smakende koffie met appel gebak voor totaal EU 33,60 inclusief warm onderdak en gratis fietsenstalling voor 6 Bello ’s is geen geld. Meindert gaf een exposé van het waarom hij niet deelneemt aan de GBBT. Daarover is lang door hem getwijfeld, net als Pieter, die uiteindelijk wel zijn deelname heeft toegezegd.
Ferry was waarschijnlijk het dichtst bij de waarheid door op te merken dat je achteraf spijt krijgt als je niet meegaat. Vandaar dat hij met Rocus, Rijck en Wiebe de Bello is die dit jaar onafgebroken en voor de 7e keer van de partij is.
Na de koffie koos Ferry ervoor om zijn dochter op de Posbank te zien rennen en dan via de weg naar huis te gaan. Pieter kondigde aan hem te zullen vergezellen. Meindert, Rocus, Willem en Wiebe gingen via een wel heel ergmodderige ATB-route over de Veluwezoom richting huis waar onderweg Roel werd gespot. Na een praatje ging iedereen zijns weegs en na nog enkele mooie klimmetjes en doorsteekjes kwamen de vier Bello ’s tegen 12.30 uur in Dieren aan. Een mooie rit zat er op. En ook voor de zondagse Bello-ritten geldt: je krijgt er spijt van als je niet gaat.
Vandaar dat Pieter bij de start al aangaf dat hij nog lang niet hersteld was, vroeg thuis wilde zijn en een rustige rit te willen fietsen. Wat te denken van het chauffeurscafé?
Maar WILLEM had een ander doel. Het lijkt erop dat hij bezig is met een planmatige voorbereiding op de GBBT. Dus niet alleen kilometers maar ook hoogtemeters maken en daarom bracht hij als koffielocatie Beekhuizen te berde.
En dat werd het, zonder noemenswaardig commentaar van de groep.
Er was geen duidelijke boskapitein vanmorgen zodat het adagium: wie als eerste fietst als eerste kiest inhoud kreeg in de persoon van schrijver dezes.
Tja, hoe kom je van Dieren naar Beekhuizen als je niet via de geijkte paden wilt gaan, Pieter wilt revalideren en Willem wilt helpen zijn doelstellingen te verwezenlijken?
Die wirwar van gedachten leidde er toe dat we in het doolhof genaamd “Het Voorste Schaddeveld” terecht kwamen. Heel mooi, met zware en veel zanderige paden. Zo nu en dan even wachten om te verzamelen, waar stelselmatig de vraag werd gesteld of dit wel de goede weg naar Beekhuizen was. FERRY maakte het niets uit. Als het maar omhoog ging en de paden konden hem niet zanderig genoeg zijn. Koffie schenken ze overal. ROCUS en MEINDERT onthielden zich van commentaar en wie zwijgt, stemt toe nietwaar?
Wachtend op een heuveltje fietste Pieter, zoals voor hem te doen gebruikelijk, voor de troepen uit en nam blind enkele afslagen. Om hem niet kwijt te raken waren de overige Bello ’s genoodzaakt hem te volgen. De uitkomst ervan was dat we op een steenworp afstand van de Geitenberg terecht kwamen en dus vlakbij Dieren. Nou, dat was me wat. Plan Beekhuizen kon de prullenbak in, koffie kon gedronken worden bij Polysport of de Carolinehoeve. Misschien nog een lusje en dan snel naar huis.
Maar het was nog vroeg en dus mocht er voor de koffie nog wel een lusje gefietst worden. De vraag was hoe geef je gevolg aan die mogelijkheid met als resultaat om toch in Beekhuizen uit te komen? Met lusjes door Hagenau, gevolgd door lusjes door de Onzalige Bossen, uitkomend op de Burg. Bloemersweg en daar linksaf die weg volgend slaagde dat al gedeeltelijk. Vlak voor de parkeerplaats Herikhuizerveld snel verder door het Worth Rheder Zand en langs de Rheder en Worth Rheder Heide richting de brandtoren. Tenslotte door het klaphek en via het fietspad langs het Rozendaalse Veld om om 10.35 uur met 25 km. op de teller in Beekhuizen te arriveren voor de koffie.
En iedereen had er vrede mee. De dobbelsteen van Willem velde met 5 ogen het vonnis over het schrijverschap. En met genoegen want dat betekent een vrijstelling voor de laatste zondag voor de Kerst.
Goed smakende koffie met appel gebak voor totaal EU 33,60 inclusief warm onderdak en gratis fietsenstalling voor 6 Bello ’s is geen geld. Meindert gaf een exposé van het waarom hij niet deelneemt aan de GBBT. Daarover is lang door hem getwijfeld, net als Pieter, die uiteindelijk wel zijn deelname heeft toegezegd.
Ferry was waarschijnlijk het dichtst bij de waarheid door op te merken dat je achteraf spijt krijgt als je niet meegaat. Vandaar dat hij met Rocus, Rijck en Wiebe de Bello is die dit jaar onafgebroken en voor de 7e keer van de partij is.
Na de koffie koos Ferry ervoor om zijn dochter op de Posbank te zien rennen en dan via de weg naar huis te gaan. Pieter kondigde aan hem te zullen vergezellen. Meindert, Rocus, Willem en Wiebe gingen via een wel heel ergmodderige ATB-route over de Veluwezoom richting huis waar onderweg Roel werd gespot. Na een praatje ging iedereen zijns weegs en na nog enkele mooie klimmetjes en doorsteekjes kwamen de vier Bello ’s tegen 12.30 uur in Dieren aan. Een mooie rit zat er op. En ook voor de zondagse Bello-ritten geldt: je krijgt er spijt van als je niet gaat.