De volgende morgen genoten van een goed ontbijt. Daarna arriveerde Arre, zodat het zevental compleet was. Helaas regende het bij de start, regenjasjes aan dus. We zijn om half negen vertrokken. De eerste klim is de Sibbergrubbe, niet zo steil maar een lekkere opwarmer, gevolgd door een forse klim van 15% op de Gulperberg; de toon is gezet. Helaas hebben we gedurende 2,5 uur nattigheid van boven. En dat met de lage temperatuur maakte het een kille bedoening. En omdat de wegen nog veel langer nat bleven, kregen we last van natte en koude voeten. (En dat na mijn natte en koude ervaring bij de AGR een week eerder). Bij Limbourg werd het droog; we moesten weer stevig klimmen, Côte d’Hévremont, en zelfs een stukje kasseien. Frank reed vandaag veel voorop, maar als er geklommen werd meldde Harry zich aan het front; hij gaat wel heel makkelijk omhoog. Ook Arre en Ferry hadden weinig moeite met de heuvels. Fred had zich de avond tevoren al tot notoire hekkensluiter benoemd, hij hield zich aan zijn woord; we moesten op de colletjes regelmatig op hem wachten, maar samen uit samen thuis. We kruisen het centrum van Spa, en daarna begint een van de mooiste beklimmingen vandaag door het bos omhoog, Côte du Rosier Nord. Boven komen we in de lange stoet van Luik-Bastenaken-Luik toerfietsers terecht. We fietsen een stukje samen op, om snel daarna weer onze eigen route te vervolgen. In Creppe rijdt Rocus lek, gelukkig de enigste lekke band vandaag met al die natheid. Ik kom door een omgeving met o.a. Winamplanche waar ik in het verleden ook heb gewandeld. Dan weer een lange klim, en komen weer bij de LBL op een grote doorgaande weg. Daar waar LBL richting La Rédoute gaat, slaan wij rechtsaf naar onze lunchplaats Banneux. 
Het gebruikelijke restaurant is gesloten, dus nemen wij het volgende restaurant. Koffie met vlaai werd besteld, en enkelen namen een soep en/of broodje. De dienstdoende dame straalde weinig werkvreugde uit. Frank en Ferry probeerden hun voeten en schoenen te drogen bij de haard. Vervolgens weer op de fiets (toch wel koud als je buiten komt), voor het 2e deel. Gelukkig zijn de wegen inmiddels droog. We krijgen weer diverse klimmetjes: Côte du Bois d'Olne, Côte d'Hansez bij Soumagne, en verder colletjes bij Hervé en bij Bolland, om daarna bij Val Dieu aan te komen. Normaal wordt hier een trappistenbiertje genomen. Maar omdat Frank haast heeft om tijdig op een feestje te zijn (tevoren aangegeven), wordt besloten om door te fietsen na repen en bananen te hebben genuttigd. Vervolgens weer klimmetjes bij St. Jean Sart en naar De Planck. Terwijl wij hier wachten op Fred, besluit Frank om alleen door te fietsen teneinde op tijd te komen. Rocus toonde zich na de pauze opvallend meer voorin; of hij heeft zich ’s morgens gespaard, of waren wij minder snel geworden? We komen Nederland weer binnen en krijgen bij Noorbeek de laatste stevige klim Bergenhuizen van 10%. Dan in razende vaart naar het hotel, waar we o.a. door de weersomstandigheden pas om half 6 aankomen. Na een verkwikkende douche wordt besloten om in een nabij gelegen restaurant samen te eten. We kiezen allen voor een eenvoudig 3-gangen diner. De gesprekken gaan o.a. over de technische ontwikkelingen in de mobiele telefoons en computers. Maar we kijken ook terug op een mooie rit, maar wel een met verzwarende omstandigheden; ofwel een rit voor poolreizigers zoals Fred het later zou noemen. Tijdens dit diner wordt er op een weinig democratische manier een schrijver bepaald, ik tref het lot. Ik mocht niet eens dobbelen…Vervolgens gaan allen huiswaarts. Na Ferry in Ellecom thuisgebracht te hebben, levert Rocus mij keurig om 11 uur thuis af. We zien terug op een gezellige en geslaagde KBK rit.Voor de statistieken: lengte 142km, 2465 hoogtemeters (fietscomputer, Garmin geeft 2439 aan en Strava 300 minder), gemiddelde snelheid 21km/h (is laag, o.a. door weersomstandigheden)..