Je hebt van die dagen, dat het geluk je aan alle kanten toe lacht. Vandaag was zo’n dag: niet alleen mocht ik het koffiedoel + de route bepalen, maar ik mocht ook trakteren vanwege de start van mijn 70ste levensjaar a.s. donderdag en ook nog eens het verslag schrijven door een fortuinlijke dobbelworp. Je bent voor het geluk geboren of niet.
Aan de start vandaag: Ton, Meindert, Maarten, Ferry, Henk, Ruud en Willem. Zoals vooraf al geregeld ging de tocht via de route van de Veluwerijders naar Dinxperlo. Ferry had ons voorzien van de GPS-data, zodat we vanaf het beeldschermpje konden navigeren. Allereerst via de Lange Juffer naar Ellecom en Doesburg en vandaar naar de linker zijde (gezien vanuit de bron) van de Oude IJssel. Zoals we weten volgt het fietspad de Oude IJssel, maar hier en daar maakt het een omwegje. In Doetinchem gingen we nog steeds de Oude IJssel min of meer volgend en overstekend via de Kemnade en Sluis de Pol naar Gaanderen. Hier werd het Henk teveel (hij is nog bezig met zijn trainingsopbouw) en keerde hij om, om met een tocht van 70 kilometer weer in Ellecom te geraken. Nog wat meer trainen en Henk komt er wel.
Inmiddels waren wij op de rechter oever beland. Door Terborg (langs het kasteel) en Silvolde naar Voorst, alwaar we langs onze koffieadressen ‘Haantjesrestaurant van Hal’ en ‘Golfclub ’t Lohr’ onze weg langs de IJsseloever vervolgden. Een kilometer voor Dinxperlo verlieten wij de rivier om naar de grensweg tussen Dinxperlo en Suderwick te rijden. Daar zit een bakker die net in Duitsland zit. Wel mondkapjesplicht dus. We hebben ons beholpen met mouwstukken en dronken koffie met gebak tegen Duitse prijzen.
Inmiddels was het halftwaalf en dienden we spoorslags weer terug te fietsen om er geen dagtocht van te maken. Via Groot Broederbroek en Natuurkampeerterrein Nieuwe Buyl in de richting van Gaanderen om dan naar de Slangenburg af te buigen. Net voorbij het Kasteel rechtsaf naar IJzevoorde. Via de Wassenbrink en de Kruisberg (langs de Penitentiaire Inrichting) richting Witte Brink, om dan naar Achter Drempt te rijden en via de dijk naar Rotra in Doesburg. Over de brug was het tijd voor Ton om huiswaarts af te buigen (ik zag bij Ton 146 km; maar ik denk dat dat meer was). Bij Ellecom bogen Maarten en Ferry af en in Dieren moest Meindert nog een paar kilometer naar huis, Een prachtige dag, die wat fris begon, maar al snel een echte zomerdag werd. Maarten liet zien, dat je ook met een mountainbikevakantie met 70% lopen en 30% fietsen een hele goede conditie kunt opbouwen. Natuurlijk kun je ook conditie opbouwen in de Zwitserse Alpen (Ferry en Willem), maar ook thuis virtueel op de rollenbank (Ton) of gewoon door vel te fietsen (Meindert). Gedwongen door een bloedneus diende Ruud twee vingers in de neus te stoppen, maar hij reed ondanks dat de tocht keurig uit.