Slider09
Slider08
Slider07
Slider06
Slider05
Slider04
Slider03
Slider02
Slider01
previous arrow
next arrow

Bello zou

Bello zou niet het anarchistische Bello zijn, als de laatste wegrit van het seizoen een weekend later al weer de voorlaatste rit blijkt te zijn geweest. In plaats van een mooi ploegje mountainbikers, stonden om 9.02 uur zes strakke wegracers klaar bij de Spar: Wiebe, Coen, Willem, Pieter, Arre en Rocus. Dit na een emailsuggestie één hunner. De onderhandelingen, Lunteren tegenover vroeg thuis, leverden de uitkomst Wageningse Berg. Een prima keuze achteraf bekeken, maar door de ritleiding uit handen te geven, kwam de vroegthuis-onderhandelaar toch wat later thuis. Direct al bij de doorsteek naar de Schelmseweg in Arnhem werden we in het ontoegankelijke bos op de Plaggeweg in Laag-Soeren opgeschrikt door wat aanvankelijk een roedel wilde zwijnen leek. Tot opluchting van een ieder bleek de voorste van dit roedel niemand minder dan Aart B. te zijn, leider van een groep Bello-B rijders, die zich wel netjes aan de MTB-afspraak hadden gehouden. Overigens was Bouke pas tegen énen thuis, ook deze mannen maken serieuze ritten. Via de Posbank en Roosendaal gaat de route over de Schelmseweg en langs Warnsborn, door naar Oosterbeek, waar wordt gekozen voor de route langs het spoor naar Wolfheze, alwaar de weg langs het spoor verder wordt gevolgd. Zo komen we in het prachtige bos van de Boswachterij Oostereng. Dan blijkt ook duidelijk dat het einde van het wegseizoen niet voor niets bestaat; af en toe is het asfalt niet te zien. Je moet er niet aan denken dat je daar fietst terwijl het regent. Maar heel en tevreden halen we de buitenwijken van Wageningen waarna de Berg nog een klein stukje is. We hebben dan al bijna twee uur achter de rug. Voor enkele Bello-leden is dit totaal onbekend gebied zodat de overgang van het nog steeds dichte bladerdek aan de voorzijde van het hotel naar het uitzicht van het restaurant bijna teveel is. Een fenomenaal uitzicht, van links Nijmegen met daar achter het Reichswald tot rechts Tiel. Dankzij de hoog hangende bewolking ligt de Betuwe en het Land van Maas en Waal prachtig aan onze voeten. (Het moge duidelijk zijn, ook ik kende dit plaatje niet). Het afgelopen seizoen waren we niet altijd gelukkig met de rustplaatsen, ook dit keer gaat het niet helemaal vloeiend. Bij binnenkomst krijgen we te horen dat we om twaalf weg moeten zijn (wat gelukkig geen grote inspanning voor ons is), daarna blijkt het koffieapparaat nukken te hebben: koffieverkeerd weigert ie. Uiteindelijk komt alles goed. Aan tafel wordt vastgesteld dat Ferry zijn 60-ste verjaardag niet tussen zijn fietsvrienden viert, maar gekozen heeft voor een familieweekend. Maar bij deze: Ferry van harte! Een van de wel aanwezige leden deelt mee ook erg dicht tegen de verjaring aan te zitten en ons daarom graag trakteert. Dank lid X en morgen een heel fijne dag toegewenst. Links om Renkum heen, deels door de bossen, bereiken we Wolfheze waarna we vlak voor Arnhem kiezen voor de Amsterdamseweg om zo de Schelmseweg te bereiken. Bij het stoplicht om de Schelmseweg op te draaien, stopt naast ons een grote man in sportkleding die op een gewone fiets zit. Bij groen sprint hij weg en laat ons perplext achter. De achtervolging wordt ingezet, maar stoplichten, heuvels en de conditie werken niet goed mee. In Roosendaal fietst de man nog steeds voor ons uit terwijl toch regelmatig harder dan veertig wordt gereden. Bij de rotonde in Velp zitten we hem op de hielen en voor de oprit naar de snelweg is hij ingehaald, deemoedig sluit hij zich bij ons aan. De heer in kwestie fietst van Utrecht naar Hengelo G en is in training voor een fietsvakantie in Equador, waar hij zijn kunsten wil vertonen op 3600 meter hoogte. De laatste kilometers naar Dieren laat Bello nog even zien dat zij ook kunnen fietsen, zodat de tocht in stijl wordt afgesloten. Iedereen moet rond 13.00 uur thuis zijn geweest. Zelf had ik 90 kilometer op de teller staan en maar 28 kilometer gemiddeld. Mijn gevoel en lijf zeggen dat het gemiddelde veel hoger lag. Ik heb er geen spijt van dat we het MTB-seizoen een week hebben uitgesteld. Deze tocht was een perfecte afsluiting van een heel mooi wegseizoen.